بررسی و مقایسه دو روش آموزش مجازی و سنتی در مهارت‌های عملکردی تکنسین‌های پارامدیک در اورژانس پیش‌بیمارستانی

  زمینه و هدف: پیشرفت در فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات سبب ایجاد نگرش جدیدی در امر آموزش و شیوه‌های آن شده است؛ به طوری که تغییر رویکرد آموزش به روند آموزش در جهت استفاده از امکانات و منابع الکترونیکی و آموزش مجازی اهمیت بسیاری یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه دو روش آموزش مجازی و سنتی در مهارت‌های کاربردی تکنسین‌های پارامدیک در اورژانس پیش‌بیمارستانی بود.   روش کار: مطالعه نیمه تجربی حاضر در سال 1392 انجام شد. مهارت‌های کاربردی همچون احیاء قلبی- ریوی پایه و پیشرفته، تریاژ، آشنایی با تجهیزات اورژانس و نحوه انتقال صحیح در دو گروه 40 نفری به دو روش الکترونیک و کارگاهی آموزش داده شد. در نهایت میزان رضایتمندی فراگیران در خصوص دو روش آموزشی مورد سنجش قرار گرفت و داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.   یافته‌ها: اختلاف میانگین نمرات واحد تئوری در تمام دروس معنی‌دار بود. بین میانگین نمرات عملی در دو روش کارگاهی و مجازی در آموزش دروس احیاء قلبی- ریوی و تجهیزات و انتقال تفاوت معنی‌داری وجود داشت، اما در خصوص آموزش تریاژ تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.   نتیجه‌گیری : آموزش مجازی در دروسی مانند تریاژ که جنبه نظری بیشتری دارد، برای تکنسین‌های پارامدیک توصیه می‌شود. با توجه به خصوصیات آموزش مجازی، می‌توان از آن به عنوان مکمل آموزش سنتی در آموزش‌های دارای مهارت‌های بالینی بهره برد.